Określanie przestrzeni adresowej komputerów.

Praca procesora w trybie rzeczywistym

Firma INTEL wprowadzając swoje procesory 16-bitowe 8080 i 8086 zastosowała adres logiczny składający się z dwóch części (mówimy o dwuwymiarowej logicznej przestrzeni adresowej):

• 16 bitowej części segmentowej (zawartość jednego z rejestrów segmentowych )
• 16 bitowego przemieszczenia (adres efektywny),

co zapisujemy w postaci:

część segmentowa : przemieszczenie

Procesor 8086 posiadał 20 bitową szynę adresową a zatem opierał się na 20 bitowym adresie fizycznym. Adres ten był obliczany według następującej reguły:

adres fizyczny = część segmentowa*16 + przemieszczenie

Oznacza tą, że przemieszczenie dodaje się do części segmentowej przesuniętej o 4 bity w lewo, co daje adres 20 bitowy, którym można zaadresować 2²⁰ = 1048576 bitów = 1MB pamięci operacyjnej RAM.